بررسی جنگ نرم استکبار جهانی علیه جهموری اسلامی ایران

اشاره

در شمارۀ گذشته (مبلّغان 145) موضوع «جنگ نرم» مورد بحث و بررسی قرار گرفت و در آنجا پس از مباحثی همچون تعریف، مفهوم‏شناسی، تاریخچه و پیشینۀ جنگ نرم، به اهداف، ماهیت و چرایی آن نیز پرداخته شد؛ اکنون توجه مبلّغان گرامی را به ادامۀ این موضوع جلب می‏کنیم.

اهمّیت جنگ نرم

عمده اهمیت و حساسیت جنگ نرم، این است كه «در تهاجم نرم، شما دشمن را در مقابل چشمتان نمی‏بینید و هوشیاری، لازم است» (1) تا آدمی بتواند تاكتیكهای دشمن را شناسایی و خود را در برابر آن مجهّز كند.

تاكتیكهای جنگ نرم

جنگ نرم از تاكتیكهایی همچون نافرمانی مدنی، مشروعیت‏زدایی، بی‏اعتبارسازی، اعتمادزدایی از نظام، اختلاف‏افكنی، ناكارآمد جلوه دادن نظام، ایجاد نارضایتی، القای غم و یأس و وحشت، بحرانی جلوه دادن كشور (2)... در فازهای كوتاه‏مدت و میان مدت و بلند مدت بهره می‏جوید.

برخی دیگر از تاكتیكهایی كه در جنگ نرم استفاده می‏شود، عبارت‏اند از:

1. بدنماییِتحریف‏گرانه

تحریف معنوی، واژه‏ها و انتساب آنها به كشورهای مخالف برای بدنام و بدچهره و بداندیشه جلوه دادن آنها، مثل معنای بد قائل شدن برای واژه بنیادگرایی و نسبت دادن آن به مسلمانان، و نیز معنای تروریسم‏دادن به مقاومت مشروع لبنان و فلسطین، و حمایت از تروریسم نامیدنِ «حمایتِ ایران از مقاومت»؛

2. كتمان واقعیتها

تكریم واژه‏ها برای مخفی‏سازی واقعیت‏ها: مثل تكریم حقوق بشر و آزادی در تبلیغات رسانه‏ای، اما نقض عملی حقوق بشر و آزادی در غرب.

3. شایعه‏سازی متناوب

شایعه‏پراكنی دربارۀ مسائل مهم امّا مبهم در موقعیتی كه امكان دسترسی كامل به واقعیتها از منابع خبری معتبر موجود نباشد. در این صورت، ضریب نفوذ شایعه بیش‏تر می‏شود؛ شایعات گوناگونی با هدف تفرقه‏افكنی، هراس‏آوری، امیدبخشی، شعله‏ورسازی به شكلهای خزنده، دلفینی یا غواصی، كه به تناسب زمان، تولید و بعد از تأثیرگذاری، برای مدتی خاموش، و دوباره با ایجاد زمینه‏های ذهنی لازم در جامعه، ایجاد می‏شود.

4. نهادینه‏كردن دروغهای ساختگی

تكرار دروغهای بزرگِ خودساخته تا آنجا كه مخاطب، فریفته و مرعوب شود و سرانجام، آن را بپذیرد و به آن عادت كند. معروف‏ترین استفاده این تاكتیك در زمان آدولف هیتلر و به دست رئیس دستگاه تبلیغاتی نازیها، گوبلز بوده است. گوبلز می‏گوید: «دروغ هر چه بزرگ‏تر باشد، باور آن برای مردم راحت‏تر است.» (3)

القای «دروغ بزرگ» تقلب در انتخابات و تكرار آن، ذیل این تاكتیك تعریف و توجیه می‏شود كه سعی كردند ذهنیت عمومی جامعه ایرانیان را مشوّش و اعتماد ملّی را تضعیف كنند.

5. فاجعه‏بار خواندن آینده

فاجعه‏بار جلوه دادن حوادث آینده بر اساسِ برآوردهای مغرضانه از وضعیت فعلی برای برانگیختن حساسیتهای مخاطب و سپس جلب توجه او به افكار مورد نظر خود.

6. بزرگ‏نمایی كوچك‏نمایانه

برزگ‏نمایی دستاوردهای علمی و تكنولوژیكی خود و بسیار ناكام جلوه دادن مسلمانان برای تضعیف روحیه آنان در رویارویی با غربیان.

7. توجیه‏سازی رعب‏انگیز در افكار عمومی

ایجاد ترس در دل مردم نسبت به مخالفان خود برای توجیهِ دشمنی و خشونت علیه آن مخالفان؛ مثل ترساندن مردم دنیا دربارۀ وجود بمبهای هسته‏ای در عراق برای توجیه حملۀ آمریكا به این كشور (در افكار عمومی جهانی).

8. شخصیت‏زدایی

ترور شخصیت (به جای ترور فیزیكی) با استفاده از شگردهای رسانه‏ای مثل طنز، شعر، كاریكاتور، كلیپ و... برای اهریمن‏سازی و وحشت آفرینی از آن شخصیتِ محبوب یا مشهور در افكار عمومی به منظور منفورسازی او و شخصیت‏زدایی از وی.

9. اثرگذاری سودجویانه

یعنی تحت تأثیر قراردادن افكار عمومی جهانی و داخلی به نفع خواسته‏های خود. (4)

10. مصادرۀ مغرضانۀ مفاهیم مبهم

مصادرۀ محتوای بسیاری از مفاهیم كلی مثل جهانی‏شدن، دموكراسی، آزادی، حقوق بشر، بدون تعریف و توجیه واضح و روشن، و نشر آن مفاهیم كلی در رسانه‏های غربی برای اقناع مخاطبان در زمینه‏ای مشخص (5) و رسیدن به اهداف خود در این زمینه.

11. گزینش شایعه‏سازانه اخبار

حذف گزینشی بخشی از یك خبرِ منسجم و نشر بخش دیگر آن برای ایجاد سؤال و ابهام و زمینه‏سازی برای خلق شایعات گوناگون در رسانه‏ها.

12. اطلاع‏رسانی عطش‏آور

اطلاع‏رسانی تدریجی، مداوم، متناوب و نامنظم به مخاطب تا هر روز حساسیت او به یك پیام بیشتر شود و سرانجام در درازمدت پذیرای آن پیام شود.

13. اثرگذاری با جاذبه‏های جانبی

استفاده از جاذبه‏های جنسی و جسمی برای اثرپذیری بیشتر مخاطب نسبت به پیام اصلی در پرتو آن جاذبه‏ها به ویژه در برنامه‏های ماهواره‏ای، تلویزیونی، گویندگی اخبار، مجلات گوناگون و آگهیهای تجاری.

14. ایجاد و القای اختلاف

ایجاد و القای وجود اختلاف و تفرقه در جامعۀ هدف و جبهۀ رقیب، برای تقویت گسستهای طبیعی قومیتی، مذهبی، نژادی، دینی، جنسیتی، زبانی و... در آنها تا مشغول مشكلات درونی شوند و از اقتدار، انرژی، مقبولیت و یكپارچگی‏شان كاسته شود. این تاكتیك به‏شدت مورد توجه بنگاه‏های خبرپراكنی و استكبار جهانی در مواجهه با جمهوری اسلامی ایران است و اخیراً بر شدت بهره‏گیری از آن افزوده‏اند.

15. تنوع تاكتیكی

استفاده تركیبی از انواع گوناگون تاكتیكهای جنگ نرم برای ایجاد تصویر مورد انتظار در ذهن مخاطب.

16. مدل‏سازی فكری خودفریبانه

این روش از روشهای مهم در جنگ نرم است. در این شیوه، مخاطب به این نتیجه می‏رسد كه باید این كار را انجام دهد و راهی جز این ندارد. این زمانی است كه گزینه‏های مقابل او آن‏قدر محدود شود كه هر چه را در دایره گزینشش انتخاب كند، برای طرف مقابل، بُرد محسوب شود. ظاهراً تنوع هست؛ ولی راه گرزیزی نیست.

مهم‏ترین و بالاترین سطح فریب، این است كه فرد را به خودفریبی بكشانند. گاهی فرد فریب می‏خورد؛ اما می‏داند كه فریب خورده و چاره‏ای ندارد. گاهی نیز فرد فریب می‏خورد؛ اما هر چه تلاش می‏كنند او را از دایره و تور فریب بیرون بیاورند، امكان‏پذیر نیست؛ چرا كه نمی‏خواهد باور كند كه فریب خورده است.

هر فرد، نوعی شناخت و معرفت نسبت به عالم، نسبت به خود و نسبت به روابط با دیگران دارد. وقتی بتوانید وارد حوزۀ شناختی فرد شوید و مقدمات را فراهم كنید، نتیجه دلخواهتان را هم می‏گیرید. این كار، چندان پیچیده نیست؛ مثل این است كه در شعر؛ وزن و قافیه تعریف كنید و افراد مقابل، مكلّف باشند كه قسمت دوم را تكمیل كنند! آنها مجبورند در وزن و قافیه مورد نظر شما بسرایند.

در روان‏شناسی جنگ، بر روی این مبحث مطالعه می‏كنند كه باید فهمید سوژه‏ای كه قرار است روی آن كار شود، چطور می‏اندیشد؟ باید منطق طرف مقابل را كشف كرد تا بر اساس آن، فرد را به نتایجی كه می‏خواهیم، برسانیم یا در منطق و مدل فكری او دستكاری كنیم و در نهایت، نتیجه لازم را بگیریم.

از لحاظ روان‏شناسی در رسانه‏ها انسانها عملاً به عروسك خیمه‏شب‏بازی تبدیل می‏شوند. اوج این مسأله در رسانه‏های غربی دیده می‏شود. اگر رسانه‏ها خاموش شوند تا مدتها یك «خلأ فكری» شدید در غرب رخ خواهد داد؛ زیرا مردم دیگر نمی‏دانند چطور بیندیشند و از كدام سبك زندگی تبعیت كنند؛ به‏ویژه در ایالات متحده آمریكا.

17. تزریق اطلاعات در خلأ تردید

در جنگ نرم، شخص را به منطقی‏بودن، كارآمدی و نتیجه‏بخشی دیدگاه‏ها و رفتارهای خودش دچار تردید می‏كنند تا دچار خلأ فكری و منطقی شود و ذهنش نرم و آماده شود برای پذیرفتن چیزهای دیگری كه رسانۀ رقیب القا می‏كند؛ مثلاً دشمن می‏گوید: رسانه‏های شما دروغ می‏گویند یا همه واقعیت را نمی‏گویند و بر اساس منافع خودشان این كار را می‏كنند؛ در نتیجه به صحّت عمل رسانه‏های خودی شك پیدا می‏شود؛ آن‏گاه دشمنان، منابع رقیب را به سرعت معرفی می‏كنند. تزریق اطلاعات این‏گونه صورت می‏پذیرد.

18. طراحی ادبیات مناسب با شاكله ذهنی و روانی مخاطب

هر انسانی، ارزشها و شاكله‏ای ذهنی دارد. اگر مطالبی كه دیگران می‏گویند، تفاوت زیادی با این شاكله ذهنی داشته باشد، انسان، آن را پس می‏زند. اگر شخص مذهبی، پیامی كاملاً ضدمذهبی دریافت كند، طبیعی است كه از همان اول، آن را نمی‏پذیرد؛ به همین دلیل دشمن می‏كوشد پیام مورد نظرش را با توجه به شاكله روانی مخاطبان، طراحی كند.

از اینرو یكی از مسایل پراهمیت در نبرد روانی، طراحی ادبیات مناسب است؛ ادبیاتی كه ظاهری ارزشمند داشته باشد. دشمنان، ادبیات و ارزشهای ما را منفور و نامطلوب جلوه می‏دهند (ذهن مردم هم طبیعتاً به چیزهای نازیبا گرایش ندارد) آن‏گاه یك ادبیات جایگزین مطرح می‏كنند و از این راه به مرور زمان بر تمایلات و رفتارهای ما تأثیر می‏گذارند. این‏گونه است كه بعد از مدتی، فرد، دچار عمیق‏ترین شكل فریب، یعنی خودفریبی می‏شود و هرگونه تلاش برای آزادسازی را، تلاش برای نابودی می‏انگارد و در نتیجه، مقابل آن می‏ایستد.

مهم‏ترین راهبرد در برابر جنگ روانی، «آگاهی‏بخشی» است؛ اما اگر فرد به خودفریبی رسیده باشد، آگاهی‏بخشی هم تأثیری ندارد. البته راه‏های دیگری هم وجود دارد؛ مانند تردیدآفرینی در باورهای جدید تا منطق آن متلاشی شود؛ همان كاری كه حضرت ابراهیم با شكستن بتها و قرار دادن تبر در دست بت بزرگ انجام داد و به منطق بت‏پرستان حمله كرد.

19. الگوسازی از سبك زندگی غربی و ترویج هویت آمریكایی در جهان

در طول تاریخ، مصداقهای گوناگونی از جنگ روانی و روشهای آن وجود دارد كه امروز، علمی‏تر شده و به دلیل توانایی رسانه، با قدرت بیشتری از آن استفاده می‏شود.

یكی از موارد مهم در دنیای مجازی رسانه‏ای كه امروزه در آن زندگی می‏كنیم، «الگوسازی» است؛ حتی شخصیتهای كارتونی كه می‏شناسیم - مانند سوپرمن و... - به گونه‏ای تصویر می‏شوند كه گویی قدرتی فوق بشری دارند و پیام و هدفشان، مأموریت جهانی «نجات دنیا از دست اشرار فضایی یا زمینی» است. این ابرمردها اغلب در ایالات متحده آمریكا به تصویر كشیده می‏شوند؛ یعنی هر كه دشمن آمریكاست و قصد حمله به آمریكا را دارد، شرور محسوب می‏شود.

آمریكا چنان القا می‏كند كه بهترین الگو برای همه، قهرمانان آمریكایی هستند. در همۀ انسانها به‏ویژه در كودكان، نوعی حس همانندپنداری و همانندسازی با قهرمانان وجود دارد. همه تلاش می‏كنند خودشان را به قهرمانان، نزدیك و شبیه كنند. وقتی كه ملّیت و هویت آن قهرمان، آمریكایی باشد، مخاطب نیز می‏كوشد خود را به آن هویت نزدیك كند؛ همان چیزی كه آمریكاییها تلاش می‏كنند با عنوان «سبک زندگی آمریكایی» در آسیا و اروپا رواج دهند.

همه این نكات، ظرافت كار عملیات نرم را نشان می‏دهد. بنابراین زمانی كه می‏خواهیم در مقابل جنگ نرم، بایستیم باید بتوانیم این ظرافتها را بشناسیم و در مقابل، الگوی مقاومتمان را به همان ظرافت طراحی كنیم. (6)

گروه‏های هدف جنگ نرم

گروه‏های مورد هدف در جنگ نرم عبارت‏اند از:

1. گروه‏های مرجع در جمهوری اسلامی (دارای جایگاه اجتماعی و مقبولیت عمومی و تأثیرگذار بر گستره وسیعی از مردم) شامل: نخبگان علمی، مسئولان نظام، هنرمندان، شخصیتهای سیاسی، علما و روحانیان (واجد تأثیرگذاری خاص)، خانواده‏های معظم شهدا (واجد تأثیرگذاری خاص)، چهره‏های متنفذ و گروه‏های موجه و ورزشكاران.

2. گروه‏های خاص (واجد قدرت بالقوه برای ایفای نقش پیاده‏نظام دشمن به منظور تشكیل جنبشهای هم‏افزای اجتماعی از قبیل اردوكشی خیابانی، اعتصاب، تحصن، نافرمانی مدنی و...) از قبیل: سرمایه‏داران، زنان، جوانان و دانشجویان، گروه‏های اپوزیسیون و اصناف.

3. ستونهای حمایتی نظام جمهوری اسلامی شامل: عموم مردم، اجتماعات مذهبی، نیروی مقاومت بسیج، روحانیان و خانواده‏های شهدا (به طور ویژه)، نهادهای اطلاعاتی و امنیتی و نهادهای نظامی و انتظامی. (7)

در یك كلام می‏توان گفت همۀ افراد جامعه می‏توانند بخشهای مشخصی باشند كه مورد نظر راه‏اندازان جنگ نرم قرار گرفته‏اند و این موضوع، وابسته به هدفی است كه بانی جنگ نرم، آن را دنبال می‏كند. عنصر اصلی در تبلیغات و جنگ نرم، تودۀ مردم هستند. موفّقیت یا شكست در جنگ، به شرایط توده‏ها بستگی دارد. مصداق عینی آن را می‏توان در جنگ 33 روزه لبنان و جنگ عراق مشاهده كرد.

اكثر كارشناسان معتقدند در عراق، جنگ نظامی به معنای واقعی خود رخ نداده است و آمریكاییها توانستند از طریق جنگ نرم و عملیات روانی با به‏كارگیری رسانه‏ها، افكار عمومی مردم عراق را متقاعد كنند كه ارتش آمریكا برای نجات آنان آمده است. اعلامیه‏های پرتاب شده از هواپیماها و برنامه‏های رادیویی، مردم عراق را قانع كرد كه در برابر ارتش متجاوز، مقاومت نكنند و حتی در بعضی شرایط به یاری آنها هم بشتابند. برخلاف این قضیه، می‏توان رهبری سید حسن نصرالله را در جنگ 33 روزه لبنان، تحسین كرد و ستود كه توانست جنگ نرم دشمن را خنثی كند و افكار عمومی مردم لبنان را متقاعد سازد كه برای پیروزی باید سختیها و بمبارانها را تحمّل كرد و نباید تسلیم دشمن شد.

این عقیده وجود دارد كه اگر بتوان افكار عمومی را دربارۀ موضوع یا پدیده‏ای قانع كرد یا به آن، سمت و سوی خاص بخشید، دولتها نیز تحت فشار افكار عمومی به آن سو كشیده خواهند شد. (8)

عوامل زمینه‏ساز جنگ نرم

عوامل زمینه‏ساز جنگ نرم كه به انحراف عمومی در كشور جمهوری اسلامی ایران و سایر کشورها منجر می‏شود عبارتند از:

عوامل اخلاقی

1. دور شدن از ذكر خدا؛

2. فراموش كردن معنویت؛

3. كنارگذاشتن ذكر و دعا و توسّل و طلب از خدای متعال و توكل به خدا؛

4. شهوترانی و دنبال هوسها رفتن.

عوامل سیاسی

1. ترویج غرب‏گرایی در كشور؛

2. ترویج تأویل‏گرایی و نفاق در گفتمان سیاسی مسئولان و نخبگان؛

3. ایجاد و گسترش تضادها و معارضات مختلف (مردم با مردم، مردم با مسئولان، مسئولان با مسئولان)؛

4. حمله به ولایت فقیه؛

5. مشروعیت‏زداعی از نظام اسلامی و قانون اساسی كشور؛

6. پدید آمدن احساس تبعیض؛

7. بروز احساس ظلم و بی‏عدالتی؛

8. بروز احساس محدود شدن آزادیها و حقوق اساسی و شهروندی؛

9. دیوان‏سالاری بیمار و بوروكراسی افراطی؛

10. فساد سیاسی (انحصارطلبی، زیاده‏خواهی و باندبازی).

عوامل فرهنگی

1. ترویج سبك زندگی مدرن از سوی رسانه‏ها؛

2. فقر نرم‏افزاری در زمینه علم؛

3. روحیه تساهل و تسامح افراطی در برخورد با منكرات و مشكلات فرهنگی؛

4. تجمّل‏گرایی؛

5. دنیاطلبی؛

6. اشرافیت؛

7. ثروت‏اندوزی؛

8. كم‏توجهی مسئولان به هنر متعهد؛

9. افزایش نابسامانیها و بزهكاریهای اجتماعی نظیر افزایش سن ازدواج، همجنس‏گرایی، تكدی‏گری و... .

عوامل اقتصادی

1. گرایش مراكز تصمیم‏ساز و تصمیم‏گیر به نظام سلطه و اقتصاد جهانی؛

2. فساد اقتصادی و مالی برخی از مسئولان كشور؛

3. كاهش پایبندی به احكام اقتصادی اسلام؛

4. افزایش شكاف اقتصادی تورم و كاهش قدرت خرید مردم؛

5. افزایش بیكاری؛

6. گسترش فقر؛

7. مشكل تأمین مسكن؛

8. ناكارآمدی نظام توزیع؛

7. اجرای طرحهای اقتصادی توجیه‏ناپذیر. (9)

راه‏های مقابله با جنگ نرم

برخی از راه‏های مقابله با جنگ نرم عبارت‏اند از:

1. آگاهی‏دهی و مصون‏سازی

اولین كار در مقابله با هر گونه عملیات نرم رقیب «آگاهی‏بخشی» است تا هم رقیب بفهمد كه ما متوجه اعمال او هستیم و هم ملّت خودمان این آمادگی را دریابند. وقتی از طریق آگاهی‏دهی، «مصون‏سازی» ایجاد شود، گام بزرگی برداشته شده است. البته این كار، پیچیده است و در یك مقطع كوتاه، انجام‏شدنی نیست.

در واقع ما باید در یك فرایند، ملت‏سازی شركت كنیم. امام خمینی‌رحمه‌الله یك انقلاب را به پیروزی رساند؛ اما پیش از آن، فرایند ملّت‏سازی را آغاز كرده بود. انقلاب در واقع، ثمره كار بود، نه شروع آن. این ملّت‏سازی از چه زمان آغاز می‏شود؟ از مهدها. كشوری كه می‏خواهد برای دنیا الگو درست كند، باید از لحاظ حركت، نمونه مطلوب و مورد پذیرش را در مركز جهان اسلام، ایجاد و نهادینه كند.

بنابراین باید این فرایند ملت‏سازی را - كه شروع كرده‏ایم - تكمیل كنیم؛ البته به صورت یك فرایند مستمر؛ یعنی یك برنامه درازمدت؛ نه یك برنامه كوتاه‏مدت.

نكتۀ دیگر اینكه نمی‏توان برای كل جامعه، یك پیام واحد طراحی كرد. با توجه به اجزای مختلف جامعه، هر پیام باید با روحیات، تعلّقات فكری، شناختی و منطقی خاص طراحی متناسب شود؛ گرچه اجزای جامعه، هویت دینی و ملی واحدی دارند كه طبق دین اسلام باید از پیش از تولد تا زمان مرگ برای آن برنامه داشت. تلاش ما برای تمدن‏سازی و ملّت‏سازی، عظمت كار ما را نشان می‏دهد. همچنین نشان می‏دهد كه تلاش ما مكانیكی نیست. افزون بر آن، وقتی نظام، پیامی را برای آحاد مردم طراحی می‏كند، نباید در ذات این پیام، تعارض و تناقضی وجود داشته باشد. بنابراین، نظام فرهنگی و نهادهای فرهنگی كشور باید درون یك راهبرد كلان عمل كنند. (10)

2. كنش و واكنش آگاهانه

رصد و شناسایی فعالیتهای دشمن و تبیین موقعیت نیروهای طرفین در جبهه جنگ نرم با نظام سلطه (به منظور درك صحیح از فضای جنگ و فعالیتهای دشمن و نقاط ضعف و قوت او و نقاط تمركز دشمن در بمباران فكری و تبلیغاتی و همچنین وضعیت جبهه خودی) تا عملیات پدافندی و واكنش در مقابل حركت دشمن، ثمربخش و نتیجه‏مند باشد و عملیات آفندی و فعالانه نیز همین طور.

از اینرو مقام معظم رهبری می‏فرماید: «... باید مسائل كلان را ببینید؛ دشمن را درست شناسایی بكنید؛ هدفهای دشمن را كشف بكنید؛ احیاناً به قرارگاه‏های دشمن - آنچنانی كه خود او نداند - سر بكشید و بر اساس او، طراحی كلان بكنید و در این طراحی كلان حركت كنید.» (11)

3. بصیرت همه‏جانبه

برخورداری نخبگان، جامعه، جریانها و فعالان سیاسی، علمی و فرهنگی از بصیرت بدر حوزه‏های مختلف (در مواجهه با دشمنان) و اكتفا نكردن به غنای محتوایی در زمینه تخصصی خود، تا در تشخیص حق و باطل اشتباه نكنند و مجبور به سكوت در دفاع از حق و شانه خالی كردن از حمایت از حق نشوند.

4. ثبات كارآمدی

اثباتِ عملی كارآمدی نظام از سوی دستگاه‏های مسئولان كشور.

مقام معظم رهبری می‏فرماید: «علاج تهاجم به كارآمدی نظام، اثبات كارآمدی است.» (12)

5. قاطعیت در فسادزدایی

جدیت و قاطعیت در برخورد با مفاسدِ گوناگونِ مسئولان كشور توسط مسئولان بلندمرتبه دولتی و قضایی.

مقام معظم رهبری می‏فرماید: «مواجهه با انحراف و خطا باید جدی باشد؛ هم دولتیها و هم دستگاه قضایی اگر در جایی دیدند كه انحراف و خطایی وجود دارد، با آن برخورد كنند... .» (13)

6. هجوم به عمق استراتژیك دشمن

حمله به عمق استراتژیك دشمنان انقلاب و اسلام و در دست گرفتن ابتكار عمل در مواجهه نرم با دشمنان با الگوگیری از سیره امام خمینی‌رحمه‌الله كه فرمود: «امروز با جمود و سكون و سكوت باید مبارزه كرد و شور و حال حركت انقلاب را پابرجا داشت... همیشه با بصیرت و با چشمانی باز به دشمنان خیره شوید و آنان را آرام نگذارید كه اگر آرام گذارید، لحظه‏ای آرامتان نمی‏گذارند.» (14) مرحوم سید احمد خمینی در سال 1371 در تبیین استراتژی امام در سیاست خارجی، می‏گوید: «... دیپلماسی امام، دیپلماسی تهاجم بود.» (15)

7. فاصله‏زدایی

پر كردن فاصله مردم و مسئولان (در ابعاد مختلف اقتصادی و معیشتی، فرهنگی و اجتماعی).

8. حضور حماسی مؤمنانه

حمایت از عناصر مؤمن و جوان كشور و میدان دادن به آنان.

مقام معظم رهبری می‏فرماید: «... در محیطهای فرهنگی به نیروهای مؤمن تكیه شود. اینها سدی در مقابل تهاجم فرهنگی هستند.» (16)

9. طراحی مدل مقابله با جنگ نرم

استخراج و تبیین مدل مقابله با جنگ نرم و مصونیت‏بخشی (تحلیل سیاسی امنیتی وقایع و طراحی مدل مقابله با مكانیسمهای پلیسی، و نیز اقناع و توجیه افكار عمومی به عنوان سناریوی مكملِ طراحی مذكور؛ تا در كاربست رویكردهای فرهنگی - اجتماعی، و سیاسی - امنیتی در مقابله با جنگ نرم افراط نشود و منجر به بالا رفتن هزینه‏ها و پیامدهای ناگوار در سطوح مختلف نشود. افراط در اعمال روشهای پلیسی و به كاربستن ادبیات امنیتی باعث فراموشی زمینه‏های فرهنگی حوادث و در نتیجه منجر به مقاومتِ منفی افكار عمومی در برابر حاكمیت می‏شود و افراط در تحلیل فرهنگی - اجتماعی و ساده‏انگاری و خوش‏بینی افراطی موجبِ وارد آمدن آسیبق سیاسی و امنیتی به نظام خدشه‏دار شدن حیثیتِ آن می‏شود.

10. برخورد با كسانی كه از فاز نظری و فكری به فاز براندازی و معارضه با نظام برخاسته‏اند

از دیگر راه‏های مقابله با جنگ نرم، برخورد با كسانی است كه «می‏خواهند با شعار آزادی علیه منافع مردم، علیه خودآزادی و علیه سرنوشت این ملت اقدام و حركت كنند.» (17)

11. آشنایی با تكنیكهای جنگ روانی و رسانه‏ای

پایه جنگ روانی، جهل مردم است؛ از این رو پادزهر جنگ روانی، آشنایی با روشهای آن است.

12. تشكیل اتاقهای فكر برای اتخاذ بهترین راه مقابله

13. امید، نگاه خوشبی‏نانه و قدرت تحلیل دادن به نسل جوان

14. تلاش نخبگان برای تبیین بدونِ تعصبِ حقایق به عموم مردم

مثلاً یكی از كارهای مهم عمّار یاسر، در جنگ صفین تبیین حقیقت بود. (18)

پی‌نوشـــــــــــــت‌ها:

(1). از تهاجم فرهنگی تا جنگ نرم، مجتبی احمدی، ابوذر زارع درخشان و حسین همازاده ابیانه، کیهان، تهران، 1389ش، چاپ دوم، ص33.

(2). همان، ص 21.

(3). سایت تابناك، به نقل از: پوشش خبری، محمد سلطانی و شهناز هاشمی، انتشارات سیمای شرق، تهران، 1382 ش، ص 25.

(4). اقتباس از مقاله «جنگ نرم با تأكید بر نقش رسانه‏ها» و سایت تابناك، و جنگ نرم، داوود رنجبران، ص 13 و 14.

(5). اقتباس از سایت تابناك، به نقل از: سید حسین محمدی نجم، فصل‏نامه عملیات روانی، سال سوم، شماره 9، 1384ش.

(6). رجوع شود به سایت: www.nahadsbmu.ir، مقاله «آنچه باید دربارۀ جنگ نرم بدانیم (تاریخچه جنگ نرم)»، امیر محبیان، با تلخیص و تصرف.

(7). همان، ص 219 و 220.

(8). مقاله «جنگ نرم با تأكید بر نقش رسانه‏ها».

(9). از تهاجم فرهنگی تا جنگ نرم، ص 192 تا 195 (با تلخیص).

(10). رجوع شود به سایت: www.nahadsbmu.ir، مقاله «آنچه باید درباره جنگ نرم بدانیم (تاریخچه جنگ نرم)»، امیر محبیان.

(11). بیانات مقام معظم رهبری‌حفظه‌الله، 8/6/1388 برگرفته از کتاب: از تهاجم فرهنگی تا جنگ نرم، ص 228 و 229.

(12). بیانات مقام معظم رهبری‌حفظه‌الله، 15/6/1380.

(13). همان.

(14). بیانات مقام معظم رهبری‌حفظه‌الله در پیام به مهاجرین جنگ تحمیلی، 2/1/1368.

(15). از تهاجم فرهنگی تا جنگ نرم، ص 232.

(16). بیانات مقام معظم رهبری‌حفظه‌الله، 21/5/1371.

(17). از تهاجم فرهنگی تا جنگ نرم، ص 235.

(18). جنگ نرم، داوود رنجبران، ص 15.