شيخ بزرگوار ثقة الاسلام نورى(عطر اللّه مرقده)اين دعا را در صحيفه ثانيه علويه ذكر كرده و فرموده:براى اين دعا در كلمات ارباب‏ طلسمات و تسخيرات شرح عجيبى است و براى آن آثار شگفتى ذكر كرده‏اند و من چون اعتماد بر آن آثار نداشتم از ذكر آنها خوددارى‏ كردم،ولى اصل دعا را از باب مسامحه از روى اقتدا به علماى برجسته ذكر مى‏كنم.و آن دعا اين است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى‏اش هميشگى است‏
رَبِّ أَدْخِلْنِي فِي لُجَّةِ بَحْرِ أَحَدِيَّتِكَ وَ طَمْطَامِ يَمِّ وَحْدَانِيَّتِكَ وَ قَوِّنِي بِقُوَّةِ سَطْوَةِ سُلْطَانِ فَرْدَانِيَّتِكَ حَتَّى أَخْرُجَ إِلَى فَضَاءِ سَعَةِ رَحْمَتِكَ وَ فِي وَجْهِي لَمَعَاتُ بَرْقِ الْقُرْبِ مِنْ آثَارِ حِمَايَتِكَ مَهِيبا بِهَيْبَتِكَ عَزِيزا بِعِنَايَتِكَ مُتَجَلِّلا مُكَرَّما بِتَعْلِيمِكَ وَ تَزْكِيَتِكَ وَ أَلْبِسْنِي خِلَعَ الْعِزَّةِ وَ الْقَبُولِ وَ سَهِّلْ لِي مَنَاهِجَ الْوُصْلَةِ وَ الْوُصُولِ وَ تَوِّجْنِي بِتَاجِ الْكَرَامَةِ وَ الْوَقَارِ وَ أَلِّفْ بَيْنِي وَ بَيْنَ أَحِبَّائِكَ فِي دَارِ الدُّنْيَا وَ دَارِ الْقَرَارِ وَ ارْزُقْنِي مِنْ نُورِ اسْمِكَ هَيْبَةً وَ سَطْوَةً تَنْقَادُ لِيَ الْقُلُوبُ وَ الْأَرْوَاحُ وَ تَخْضَعُ لَدَيَّ النُّفُوسُ وَ الْأَشْبَاحُ يَا مَنْ ذَلَّتْ لَهُ رِقَابُ الْجَبَابِرَةِ وَ خَضَعَتْ لَدَيْهِ أَعْنَاقُ الْأَكَاسِرَةِ لا مَلْجَأَ وَ لا مَنْجَى مِنْكَ إِلا إِلَيْكَ وَ لا إِعَانَةَ إِلا بِكَ وَ لا اتِّكَاءَ إِلا عَلَيْكَ ادْفَعْ عَنِّي كَيْدَ الْحَاسِدِينَ ،
پروردگارا مرا در ژرفاى درياى يگانگى‏ات،و در ميان اقيانوس يكتايى‏ات وارد ساز،و با نيروى چيرگى سلطنت‏ تنهاى‏ات توانمند گردان تا به فضاى بى‏كران رحمتت درآيم،درحالى‏كه در چهره‏ام درخشندگيهاى‏ پرتو قرب از آثار حمايتت فروزان باشد و به شوكتت پرشكوه باشم،و به عنايتت عزيز باشم،و به آموزش و پرورشت بزرگ و بزرگوار باشم،خدايا خلعتهاى عزّت و قبولى را بر من بپوشان،و برايم راههاى پيوند و پيوستگى را هموار كن، و به تاج كرامت و وقار تاجدارم نما،و ميان من و شيفتگانت در دنيا و آخرت پيوند انداز، و از نور نامت شوكت و قوّتى به من عنايت كن كه دلها و جانها مطيع من گردند، نفوس و بدنها نزد من فروتن شوند،اى آن‏كه گردن گردنكشان برايش خوار گشته،و پادشاهان در پيشگاهش فروتن شده‏اند،پناهگاه و راه رهايى از تو جز به تو نيست و كمكى نيست جز از تو،و تكيه‏گاهى نيست‏ جز بر تو،خدايا!بدانديشى حسودان،
وَ ظُلُمَاتِ شَرِّ الْمُعَانِدِينَ وَ ارْحَمْنِي تَحْتَ سُرَادِقَاتِ عَرْشِكَ يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ أَيِّدْ ظَاهِرِي فِي تَحْصِيلِ مَرَاضِيكَ وَ نَوِّرْ قَلْبِي وَ سِرِّي بِالاطِّلاعِ عَلَى مَنَاهِجِ مَسَاعِيكَ إِلَهِي كَيْفَ أَصْدُرُ عَنْ بَابِكَ بِخَيْبَةٍ مِنْكَ وَ قَدْ وَرَدْتُهُ عَلَى ثِقَةٍ بِكَ وَ كَيْفَ تُؤْيِسُنِي [تُوئِسُنِي‏] مِنْ عَطَائِكَ وَ قَدْ أَمَرْتَنِي بِدُعَائِكَ وَ هَا أَنَا مُقْبِلٌ عَلَيْكَ مُلْتَجِئٌ إِلَيْكَ بَاعِدْ بَيْنِي وَ بَيْنَ أَعْدَائِي كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ أَعْدَائِي اخْتَطِفْ أَبْصَارَهُمْ عَنِّي بِنُورِ قُدْسِكَ وَ جَلالِ مَجْدِكَ إِنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الْمُعْطِي جَلائِلَ النِّعَمِ الْمُكَرَّمَةِ لِمَنْ نَاجَاكَ بِلَطَائِفِ رَحْمَتِكَ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا وَ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ
و تيرگيهاى شرّ دشمنان را از من دور كن،و به من مهر ورز زير سراپرده‏هاى عرشت،اى گرامى‏ترين گراميان،ظاهر هستى‏ام را در به دست آوردن خشنوديت تأييد كن،و قلب و نهادم را با آگاهى بر راههاى رسيدن به پيشگاهت روشن فرما.خدايا چگونه از در خانه‏ات مأيوس و نااميد بازگردم درحالى‏كه با اعتماد به تو وارد آن شدم،و چگونه از عطايت نااميدم مى‏كنى‏ درحالى‏كه مرا به دعا در پيشگاهت فرمان دادى،اينك به تو روى آورده‏ام و از تو پناه مى‏جويم بين من و دشمنانم دورى انداز، چنان‏كه بين دشمنانم دورى انداختى،به نور پاك و عظمت و بزرگوارى‏ات ديدگان دشمنانم را از دين من نابينا كن،به يقين تو خداى عطابخش نعمتهاى بزرگ و باارزش به بندگان نجواگر خويش هستى،كه با لطائف رحمتت تو را مى‏خوانند،اى زنده،اى پاينده‏ اى صاحب بزرگ و كرامت و درود خدا بر مولاى ما و پيامبر ما محمّد و بر خاندان‏ پاك و پاكيزه‏اش همه و همه.