زان لب لعل كه رشك شكر است                                         خواهد آنكس كه ز اهل بصر است

عاشق و واله و شیدای تو شد                                              هر كسی عارف و صاحب نظر است

هر كسی محنت هجران دیده است                                        از دل خسته من با خبر است

بی تو گر عمر ابد بخشندم                                                  همه آن ضرر اندر ضرر است

هر كه را یاد تو از یاد برفت                                                روزگارش خطر اندر خطر است

زانچه گل در چمن حسن بود                                              گل نرگس ز همه خوبتر است

كی برون آیی از این پرده غیب                                            شام هجران تو را كی سحر است

 (لطفی صافیت) ‌ای معدن لطف                                            از غم هجر تو خونین جگر است

سروده حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی مدظله