آخرین تصاویر مذهبی

آخرین فیلم های مذهبی

آموزش تصویری احکام - آموزش وضو، نماز، غسل، تیمم و...

آموزش تصویری احکام - آموزش وضو، نماز، غسل، تیمم و...

در آموزشی نوشته شده در پنج شنبه, 23 آذر 1402
مجموعه تصویری احکام شامل آموزش مطهرات، نجاست و نجس شدن چیزهای پاک، تطهیر لباس، پارچه، فرش و دیگر اشیا، آموزش وضو، آموزش نماز، آموزش غسل، تیمم، احکام محتضر، آموزش کفن…
دانلود مجموعه سخنرانی های  تصویری از مرحوم دولابی

دانلود مجموعه سخنرانی های تصویری از مرحوم دولابی

در بزرگان و شخصیت ها نوشته شده در سه شنبه, 21 آذر 1402
دانلود مجموعه سخنرانی ها و نکات اخلاقی از مرحوم دولابی با موضوعات: رزق و روزی انسان، دوست داشتن، قلب مومن، گرفتاری بشر، رحمت الهی و ... شامل 10 فایل تصویری
دانلود مجموعه نماهنگ ها و تصاویر جدید ویژه فلسطین و غزه

دانلود مجموعه نماهنگ ها و تصاویر جدید ویژه فلسطین و غزه

در انقلاب، دفاع مقدس، مقاومت نوشته شده در چهارشنبه, 08 آذر 1402
دانلود و تماشای مجموعه نماهنگ های جدید ویژه فلسطین و غزه
مجموعه نماهنگ ها و مداحی های جدید ویژه ایام فاطمیه - تنظیم استودیویی

مجموعه نماهنگ ها و مداحی های جدید ویژه ایام فاطمیه - تنظیم استودیویی

در مداحی تصویری نوشته شده در چهارشنبه, 08 آذر 1402
دانلود و تماشای مجموعه مداحی های جدید ویژه شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها با تنظیم استودیویی
مجموعه نماهنگ های جدید ویژه محرم | تنظیم استودیویی

مجموعه نماهنگ های جدید ویژه محرم | تنظیم استودیویی

در مداحی تصویری نوشته شده در یکشنبه, 19 تیر 1401
مجموعه نماهنگ های جدید ویژه محرم با تنظیم استودیویی
مجموعه نماهنگ های زیبا ویژه عید غدیر | هدیه اسباب بازی | نادعلی ...

مجموعه نماهنگ های زیبا ویژه عید غدیر | هدیه اسباب بازی | نادعلی ...

در مداحی تصویری نوشته شده در یکشنبه, 19 تیر 1401
مجموعه کلیپ های تصویری زیبا ویژه عید غدیر خم با کیفیت بالا

آخرین مطالب سایت

امام على (ع) در نگاه اهل سنت

امام علی عليه السلام اسوه‌ای جامع و انسانی است كه عظمت خرد و توان منديهای روحی - روانی او، وی را الگويی هميشه جاودان برای امروز و فردا و فرداهای تمامی جوامع ساخته، به گونه‌ای كه پيروان شيعی و شيفته ی او را در تمامی عصرها و نسل ها، سر بلند و خرسند كرده است.

به يقين، برجسته گی شخصيت آن حضرت، آن گاه چشم گيری خاصی می‌يابد كه در سخنان و ديدگاه‌های ديگران تجلی كند كه چنين باوري، دست مايه‌ای گران بار در هنگام سخن وری بوده و لذت خاصی در كلام شيعيان می‌آفريند همچنين در بحث‌ها و گفت و شنودها با صاحب نظران ديگر مذاهب و يا در عرصه هائی مختلف مانند حج و عمره دلائل نيرومندی بر حقانيت شيعه خواهد بود.

در اين جا، چند آيه از آيات قرآن و ديدگاه‌های اهل سنت را درباره ی شان نزول هر يك از باب نمونه بيان می‌كنيم:

الف - آية 207 از سورة 2 (بقره)

«ومن الناس من يشری نفسه ابتغاء مرضات الله والله رؤوف بالعباد‌» ; از مردم، كسی است كه جان خود را در برابر خشنودی خداوند می‌فروشند و خداوند نسبت به بنده گان مهربان است.

تفسير آية در كلام اهل سنت

مفسر معروف اهل سنت، ثعلبی می‌گويد:

هنگامی كه پيامبر اسلام صلی الله عليه و آله تصميم بر هجرت از مكه به مدينه گرفت، برای تحويل امانت‌های مردم و پرداخت پول‌های آنان، علی عليه السلام را به جای خود قرار داد و شبانه به سوی «غار ثور‌» حركت كرد. و فرمان داد علی عليه السلام در بستر او خوابيده و پارچه ی سبز رنگی (برد خضرمي) كه مخصوص خود پيامبر صلی الله عليه و آله بود، روی خويش بكشد. مشركان، در همان شب، اطراف خانه ی پيامبر صلی الله عليه و آله را محاصره كردند.

در اين هنگام ايزد، به «جبرئيل‌» و «ميكائيل‌» وحی فرستاد: «من، بين شما برادری ايجاد كردم و عمر يكی از شما را طولانی‌تر كردم، كدام يك از شما حاضر است ايثار به نفس كند و زندگی ديگری را بر خود ترجيح دهد؟». هيچ كس حاضر نشد. به آنان وحی كرد: «اكنون علی عليه السلام در بستر خوابيده است و آماده ی فدای جان خود خواهد بود به زمين رويد و حافظ و نگاهبان او باشيد‌».

هنگامی كه جبرئيل بالای سر و ميكائيل پايين پای علی نشسته بودند، جبرئيل می‌گفت: «به به! آفرين بر تو‌ای علي! ايزد، به واسطه ی تو، بر فرشته گان افتخار می‌كند.». ناگاه آيه ی «ومن الناس من يشری نفسه ابتغاء مرضات الله والله رؤوف بالعباد‌» نازل شد.

و در آن، صفات علی عليه السلام بيان گرديد (1).

ابن ابی الحديد معتزلی كه از اهل سنت است - درباره ی تفسير اين آيه معتقد است كه حماسه ی علی عليه السلام در ليلة المبيت - شب خوابيدن به جای رسول الله صلی الله عليه و آله - مورد تاييد همه است جز كسانی كه مسلمان نيستند و افراد سبك مغز...، آن را انكار نمی‌كنند (2).

ب - آيه 3 از سوره ی 9 (توبه)

«واذان من الله ورسوله الی الناس يوم الحج الاكبر ان الله بری ء من المشركين ورسوله فان تبتم فهو خير لكم وان توليتم فاعلموا انكم غير معجزی الله وبشر الذين كفروا بعذاب اليم‌».

و اين اعلامی است از ناحيه ی ايزد و پيامبرش به [عموم] مردم در روز حج اكبر [روز عيد قربان] كه ايزد و پيامبر او، از مشركان بيزارند. اگر توبه كنيد، به نفع شما است و اگر سر پيچی كنيد، بدانيد شما نمی‌توانيد خدا را ناتوان سازيد [و از قلمرو قدرت اش خارج شويد] و كافران را به مجازات دردناك مژده ده.

تفسير آيه در كلام اهل سنت

احمد حنبل - پيشوای معروف اهل سنت - از ابن عباس نقل می‌كند كه پيامبر فلان شخص (خليفه ی نخست) را فرستاد و سوره ي، توبه را به او داد - تا به مردم، هنگام حج ابلاغ كند - سپس علی عليه السلام را به دنبال او فرستاد -، آن را از وی بگيرد و فرمود: «ابلاغ اين سوره، تنها، به وسيله ی كسی بايد باشد كه او از من است و من از اويم‌» (3).

ج - آيه 29- 30 از سوره ی 83 (مطففين)

«ان الذين اجرموا كانوا من الذين امنوا يضحكون واذا مروا بهم يتغامزون‌».

تا بدكاران [در دنيا] پيوسته به مؤمنان می‌خنديدند و هنگامی كه از كنار آن‌ها می‌گذشتند، با اشاره ی چشم و ابرو، به تحقير و عيب جويی آنان بر می‌خواستند.

تفسير آيه در كلام اهل سنت

برخی از مفسران اهل سنت، در تفسير اين آيه، اين گونه نوشته اند:

روزی علی عليه السلام و جمعی از مؤمنان، از كنار جمعی از كفار مكه گذشته، آن‌ها به حضرت و مؤمنان خنديدند و آنان را استهزا كردند. اين آيات [به دفاع و جانب داری امام و مؤمنان] نازل شد و سرنوشت مسخره كنندگان، را در قيامت روشن ساخت (4).

د - آيه 61 از سوره 3 (آل عمران)

«فمن حاجك فيه من بعد ما جاءك من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا وابناءكم ونساءنا ونساءكم وانفسنا وانفسكم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله علی الكاذبين‌».

هر گاه بعد از علم و دانش كه [در باره ی مسيح] به تو رسيده [باز] كسانی ستيز با تو برخيزند، به آن‌ها بگو: «بياييد فرزندان مان و فرزندان تان و زنان مان و زنان تان و خودمان و خودتان را بخوانيم آن گاه مباهله می‌كنيم و نفرين ايزد را بر دروغ گويان قرار دهيم.

مباهله، به معنای «رها كردن و قيد و بند را از چيزی برداشتن‌» است; يعني، بنده را به حال خود گذاشتن و عاقبت كار او را به دست ايزد سپردن.

تفسير آيه در كلام اهل سنت

انبوه بی‌شماری از مفسران اهل سنت «ابناءنا» در آيه را اشاره به حسن و حسين عليهما السلام و «نساءنا» را فاطمه و «انفسنا» را اشاره به علی عليه السلام دانسته‌اند. كه نشان از چشم گيری مقام علی عليه السلام در عرصه ی اثر بخشيدن به نفرين بر دشمنان و آشكار شدن حق، و در كنار رسول الله بودن و حتی همانند جان او گرديدن، دارد (5).

ه - آيه 1- 3 از سوره 70 (معارج)

«سال سائل بعذاب واقع للكافرين ليس له دافع من الله ذی المعارج‌».

پرسنده‌ای از عذابی فرود آينده، پرسيد كه ويژه ی كافران است و هيچ كس نمی‌تواند آن را دفع كند، از سوی ايزد ذی المعارج - صاحب فرشته گانی كه بر آسمان‌ها صعود می‌كنند.

تفسير آيه در كلام اهل سنت

علامه ی اميني، نام سی تن از عالمان اهل سنت را بيان می‌كند كه همه شان، علت نزول اين آيه را درخواست عذاب از سوی منكر انتصاب و ولايت علی عليه السلام بعد از رسول الله صلی الله عليه و آله - در صورت حقانيت امامت آن حضرت - دانسته‌اند. داستان از اين قرار است:

هنگامی كه رسول الله - درود خداوند بر او و دودمان پاك اش باد - علی عليه السلام را در روز عيد غدير خم به خلافت منصوب كرد، درباره ی او فرمود: «هر كس، من، مولا و ولی او هستم، علي، مولا و ولی او است‌».

چيزی نگذشت كه اين سخن، در تمامی شهرها منتشر شد، نعمان بن حارث فهری خدمت پيامبر آمد و گفت: «تو مارا به شهادت به يگانه گی ايزد و حقانيت و رسالت خود فرمان دادي، سپس فرمان جهاد و حج و روزه و نماز و زكات دادي، ما، همه ی اين‌ها را پذيرفتيم، اما به اين‌ها راضی نشدی تا اين كه اين جوان (علی بن ابی طالب) را به جانشينی خود برگزيدی و گفتي: «من كنت مولاه فهذا علی مولاه‌». آيا اين سخن، از ناحيه ی خودت است يا از سوی ايزد؟».

پيامبر صلی الله عليه و آله فرمود: «قسم به آن كه موجودی جز او نيست، اين، از ناحيه ی ايزد است.‌».

نعمان روی برگرداند و در حالی كه می‌گفت: «ايزدا! اگر اين سخن، حق است و از ناحيه ی تو است سنگی از آسمان بر من بباران!».

ناگاه سنگی بر سرش فرود آمد و او را هلاك كرد. ناگاه آيه «سال سائل بعذاب واقع للكافرين ليس له دافع‌» نازل شد (6).

و - آيه 5 از سوره 1 (فاتحه الكتاب)

«اهدنا الصراط المستقيم‌».

ما را به راه راست هدايت فرما.

تفسير آيه در كلام و صاحب نظران

علامه ی طباطبايی درالميزان از فقيه و تفسير عياشی نقل كرده كه «صراط مستقيم‌» در اين آيه، امير مؤمنان علی عليه السلام است (7).

در سخن ديگری از امام صادق عليه السلام «صراط مستقيم‌»، «راه به سوی معرفت ايزد‌» تفسير شده كه دو صراط است: يكی صراط در دنيا و ديگری صراط در آخرت.

صراط دنيا، امام واجب الاطاعه است، برای كسی كه او را شناخته و از وی پيروی كرده است. صراط در آخرت، صراطی است كه پل دوزخ است و كسانی كه در دنيا امام واجب الاطاعه را نشناسند، بر اين صراط لغزنده و در آتش دوزخ هلاك خواهند شد (8).

نتيجه اين كه حضرت علی عليه السلام، بارزترين مصداق «صراط مستقيم است‌» و صراط مستقيم، جز از راه ولايت، معبر ديگری ندارد.

ز

- آيه 274 از سوره 2 (بقره)

«الذين ينفقون اموالهم بالليل والنهار سرا وعلانية فلهم اجرهم عند ربهم ولا خوف عليهم ولا هم يحزنون‌».

كسانی كه اموال خود را، در شب و روز، پنهان و آشكار انفاق می‌كنند، پاداش شان نزد پروردگار است و نه ترسی برای آن‌ها است و نه غمگين می‌شوند.

تفسير آيه در كلام اهل سنت

افزون بر مفسران شيعي، عالمان اهل تسنن مانند ابن عساكر، طبراني، ابن هاشم، ابن جرير و امام فخر رازی (9)، نيز در تفاسير خود، نزول اين آيه را درباره ی حضرت علی عليه السلام دانشته‌اند.

داستان شان نزول اين آيه، آن است كه امام علی عليه السلام در حالی كه چهار درهم در روز، يك درهم در شب، سومين آن را مخفيانه و درهم آخر را آشكارا در راه ايزد انفاق كرد.

بی شك حكم كلی و معيار روشن اين شيوه، آن است كه تمامی دين باوران، در عصرها و نسل‌های مختلف، در آشكار و مخفی بودن - و كيفيت اعمال صالح خود - جنبه‌های اخلاقی و اجتماعی و يا ابعاد شخصيت كمك گيران را مراعات كنند، آن جا كه حفظ آبروی افراد لازم است، از انفاق آشكار دوری جويند و چون تعظيم شعائر مذهب و تشويق افراد به عمل شايسته مطرح شود - و در كنار آن آبروی افراد حفظ شود - در برابر نگاه و توجه ديگران كمك كنند. در كنار كمك‌های خويش، هيچ گاه از فقر و تنگ دستي، بيمی نداشته باشند و به وعده‌های الهی اميدوار و به او توكل كنند تا بدين سان رضايت ايزد را كسب كرده و توشه‌ای هميشه گی برای آخرت خود بيندوزند (10)، همانند امام متقيان و پيشوای ايزد خواهان، حضرت علی عليه السلام.

ح - آيه ی 12 از سوره 69 (الحاقه)

«لنجعلها لكم تذكرة وتعيها اذن واعية‌».

(تا آن را وسيله ی تذكری برای شما قرار دهيم و گوش‌های شنوا آن را نگهداری می‌كنند).

تفسير آيه در كلام اهل تسنن و تشيع

برخی از مفسران شيعي، سی حديث از اهل تسنن و تشيع در نزول اين آيه درباره ی حضرت علی عليه السلام نقل كرده‌اند كه نشانه ی عظمت مقام امام عليه السلام نسبت به دانايی اسرار پيامبر صلی الله عليه و آله و وراثت همه ی علوم رسول الله - درود ايزد بر او و دودمان اش باد - است.

حديث، از آن جا آغاز می‌شود كه رسول اكرم صلی الله عليه و آله هنگام نزول آيه ی «وتعيها اذن واعية‌» فرمود:

«من، از ايزد درخواست كردم، گوش‌های علی را از اين گوش‌های شنوا و نگه دارنده ی حقايق قرار دهد.».

به دنبال سخن پيامبر صلی الله عليه و آله، علی عليه السلام فرمود: «من، هيچ سخنی بعد از آن، از رسول الله نشنيدم كه آن را فراموش كنم (11)، بلكه هميشه، آن را به خاطر داشتم.

ط - آيات 5 و 8 و 9 از سوره 76 (انسان)

«ان الابرار يشربون من كاس كان مزاجها كافورا... ويطعمون الطعام علی حبه مسكينا ويتيما واسيرا انما نطعمكم لوجه الله لا نريد منكم جزاء ولا شكورا».

نيكان از جامی می‌نوشند كه با عطر خوش، آميخته است... [آنان] غذای - خود را - با اين كه به آن علاقه - و نياز - دارند، به مسكين و يتيم و اسير می‌دهند - و می‌گويند - : «ما، شما را برای رضای الهي، طعام می‌دهيم و هيچ پاداش و تشكری از شما نمی‌خواهيم...

تفسير آيه در كلام اهل تسنن و تشيع

34 نفر از عالمان معروف اهل تسنن، با نقل حديثی در كتاب‌های خود، اين آيات را درباره ی ايثار امام علی عليه السلام و خاندان تاب ناك او دانسته‌اند و تمامی عالمان شيعي، هجده آيه مورد بحث را از افتخارات بی‌نظير و فضايل بسيار مهم حضرت علی و فاطمه زهرا و فرزندان شان عليهم السلام شمرده‌اند (12).

ماجرای نزول آيات، بدين گونه بود كه حسن و حسين عليهما السلام بيمار شدند. پيامبر صلی الله عليه و آله با جمعی از ياران به عيادت شان رفتند و به علی عليه السلام گفتند: «ای ابو الحسن! خوب بود، نذری برای شفای فرزندان خود می‌كردي.‌».

علی عليه السلام، فاطمه عليها السلام و فضه، رضوان الله عليها، - خادم آنان - نذر كردند، اگر آن دو شفا يابند، سه روز، روزه بگيرند. (طبق برخی از روايات، حسن و حسين عليهما السلام نيز گفتند: «ما هم نذر می‌كنيم و روزه می‌گيريم.».

چيزی نگذشت كه هر دو، شفا يافتند در حالی كه از نظر مواد غذايي، دست خالی بودند. علی عليه السلام سه من جو قرض كرد و فاطمه عليها السلام يك سوم آن را آرد كرد و نان پخت.

هنگام افطار، سائلی به در خانه آمد و گفت: «سلام بر شما‌ای خاندان محمد! مست مندی از مست مندان مسلمانان هستم، غذايی به من دهيد! ايزد، به شما، از غذاهای بهشتی مرحمت كند!».

آنان، همه گي، مسكين را بر خود مقدم داشتند و سهم خود را به او دادند و آن شب جز آب ننوشيدند.

روز دوم را نيز روزه گرفتند و موقع افطار، يتيمی ندای كمك سر داد و باز آنان، غذای خود را به او دادند.

در سومين روز روزه، اسيری از غذای آنان طلب كرد و باز آنان، ايثار كرده و غذای خويش بدو بخشيدند و خود با آب افطار كردند.

صبح فردا حضرت علي، دست حسن و حسين عليهم السلام را گرفته، خدمت رسول الله آمدند و هنگامی كه پيامبر، عزيزان خود را نظاره كرد، ديد از شدت گرسنه گی می‌لرزند! فرمود: «اين حالی كه در شما می‌بينم، برای من بسيار گران است!‌». سپس برخاست و با آنان بر خانه ی فاطمه وارد شده، ديد، دختر عزيزش، در محراب عبادت ايستاده است، در حالی كه از شدت گرسنه گی شكم او به پشت چسبيده و چشمان اش به گودی نشسته است.

اندوه، وجود رسول الله صلی الله عليه و آله را فرا گرفت و در حالی كه غبار غم بر قلب مبارك آن حضرت نشسته بود، جبرييل نازل شد و گفت: «ای محمد: اين سوره را بگير! ايزد، با چنين خانداني، به تو تهنيت می‌گويد.‌».

«آن گاه جبرييل، سوره ی هل اتی - و هجده آيه مربوط به ايثار علي، فاطمه، حسن، حسين عليهم السلام را نازل كرد (13).‌».

ظ - آيه ی 19 از سوره 8 (توبه)

«اجعلتم سقاية الحاج وعمارة المسجد الحرام كمن امن بالله واليوم الاخر وجاهد فی سبيل الله لا يستوون عند الله والله لا يهدی القوم الظالمين‌».

آيا سيراب كردن حجاج و آباد ساختن مسجد الحرام را همانند [عمل] كسی قرار داديد كه ايمان به ايزد و روز قيامت آورده و در راه او جهاد كرده است؟ [اين هر دو] ، هرگز، نزد ايزد، مساوی نيستند ايزد، گروه ظالمان را هدايت نمی‌كند.

تفسير آيه در كلام اهل تسنن

دانشمند معروف اهل سنت، حاكم حسكاني، از بريده نقل می‌كند كه شيبه و عباس، هر كدام، بر ديگری افتخار می‌كردند. علی عليه السلام از كنار آن دو می‌گذشت، از افتخار كردن آنان پرسش كرد عباس گفت: امتيازی به من داده شده كه احدی ندارد و آن، مسئله ی آب دادن به حجاج است.

شيبه گفت: «من، تعمير كننده ی مسجد الحرام (و كليددار كعبه) هستم.

علی عليه السلام گفت: «با اين كه از شما حيا می‌كنم، اما بايد بگويم، با اين سن كم، افتخاری دارم كه شما نداريد‌».

آن دو پرسيدند: «كدام افتخار؟!‌».

حضرت فرمود: «من، با شمشير، جهاد كردم تا شما ايمان به ايزد و پيامبر آورديد!».

پيامبر صلی الله عليه و آله علی عليه السلام را خواست و از ماجرا پرسش كرد. ناگاه جبريل نازل شد و گفت: «ای محمد! پروردگارت، به تو سلام می‌رساند و می‌گويد كه اين آيات را بر آن‌ها بخوان: «اجعلتم سقاية الحاج...» (14).‌».

  • · پاورقــــــــــــــــــــی

 

1. تفسير نمونه، آيه الله مكارم شيرازی و جمعی از نويسندگان، ج 2، ص 46 ; رك: الغدير، ج 2، ص 44.

2. نك: شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحديد، ج 3، ص 270 ; احياء العلوم، غزالي، ج 3، ص 238 ; نزهة المجالس، صفوري، ج 2، ص 209 ; فصول المهمه، ابن صباغ مالكي; تذكرة الخواص، سبط ابن جوزی حنفي، ص 21 ; مسند احمد حنبل، ج 1، ص 348 ; تاريخ طبري، ج 2، ص 101 تا 99 با سيره ی ابن هشام، ج 2، ص 291 با تاريخ يعقوبي، ج 2، ص 29.

3. رك: مسند احمد حنبل، ج 1، ص 231 (طبع مصر) ; همان، ج 23، ص 212 ; همان، ج 21 ص 150 ; خصايص نسائي، ص 28.

4. رك: تفسير فخر رازي، قرطبي، روح المعانی و كشاف زمخشري، ذيل آيه 29 و 30 از سوره ی مطففين; تفسير نمونه، ج 26، ص 238 و 284 ; تفسير ابن كثير، ج 2، ص 4 و 535 ; تفسير احسن الحديث ج 8، ص 324 و ج 11، ص 68 ; تفسير البيان، ج 2، ص 99 ; ج 3، ص 556 ; تفسير الجديد ج 6، ص 365 ; تفسير الكاشف، ج 1، ص 196 و ج 2، ص 414.

5. نك: صحيح مسلم، ج 7، ص 120 ; مسند احمد بن حنبل، ج 1، ص 185 ; تفسير طبري، ج 3، ص 192 ; مستدرك حاكم نيشابوري، ج 3، ص 150 ; دلائل النبوة، حافظ ابو فهيم اصفهاني، ص 297 ; روح المعاني، آلوس، ج 3، ص 167 ; كشاف زمخشري، ج 1، ص 193 ; فصول المهمة ابن صباغ، ص 108 ; الجامع لاحكام القرآن، علامه قرطبي، ج 3، ص 104.

6. تفسير نمونه، ج 25، ص 7.

7. تفسير الميزان (مترجم)، ج 1، ص 49 ; تفسير البرهان، علامه بحراني، ج 1، ص 50.

8. همان; رك: تفسير نمونه، ج 19، ص 40 ; تفسير الميزان، ج 15، ص 406 ; تفسير مجمع البيان، ج 6، ص 427.

9.) نك: تفسير نور الثقلين، ج 1، ص 290 و 291.

10. رك: تفسير نمونه، ج 2، ص 267 ; تفسير نور ; حجة الاسلام قراشي، ج 1، ص 549 ; و تفسير مراغي، ج، ص.

11. نك: تفسير قرطبي، ح 10، ص 6743 ; مجمع البيان، روح البيان، روح المعاني، الميزان وتفسير ابو الفتوح رازي، ذيل آيه 12 سوره معارج; مناقب ابن مغازلی شافعي، ص 245.

12. رك: الغدير، علامه اميني، ج 3، ص 107 تا 111 ; احقاق الحق، قاضی نور الله شوشتري، ج 3، ص 157 تا 171 ; تفسير نمونه، ج 25، ص 345 ; تفسير احسن الحديث، ج 12، ص 274 ; الجديد، ج 7، ص 283 ; حجة التفاسير، ج 7، ص 139 ; الكاشف، ج 4، ص 670 ; كشف الاسرار، ج 10 ص 319.

13. نك: تفسير طبري، فخر رازی و آثار اصحاب النزول واحدي، تفسير خازن بغدادي، معالم التنزيل بغوي، مناقب ابن مغازلی و جامع الاصول ابن اثير.

برای توضيح بيش‌تر در باره ی اين حديث و شخصيات مدارك آن به احقاق الحق مرحوم شوشتري، ج 3، ص 122 تا 127 مراجعه كنيد.

(تفسير نمونه، ج 7، ص 322).

نيز به; تفسير الكاشف، ج 5، ص 201 ; تفسير الحديد، ج 4، ص 158 تفسير ابن كثير، ج 2، ص 535 ; تفسير نمونه، ج 7، ص 322 مراجعه كنيد.

1091 دفعه
(1 رای)