شهید والامقام حجت الاسلام والمسلمین شیخ محمد كشوری در سال 1321 در روستای كوچكی از بخش پاپی شهرستان خرم آباد در خانواده‌ای مذهبی و كشاورز و مقید به انجام فرایض دینی چشم به جهان گشود و پس از دوران ابتدایی در محل زادگاهش، بخاطر علاقۀ خاصی كه به مسائل دینی و شرعی داشتند، مسائل شرعی و مذهبی را به خوبی یاد گرفته و به مردم یاد می‌دادند تا جایی كه در بین مردم و اهالی محل به «شیخ محمد» معروف شدند و به سبب همین علاقۀ خاص خدادادی در سال 1347 وارد حوزۀ علمیه كمالیه خرم آباد شده و به كسوت مقدس روحانیت درآمدند و از محضر بزرگان و علمایی هم چون استاد حاج شیخ حسن داوری و استاد موسوی گرگانی و حاج شیخ قاضی و شهید نورالدین رحیمی بهرۀ فراوان معرفتی و علمی را برده در جلسه درس اخلاق شهید آیت الله مدنی به كسب فضائل اخلاقی و تزكیه نفس پرداختند و همچنین درس خارج را نزد استاد فرزانه حضرت آیت الله صادقی تلمذ نمودند. شهید كشوری در سالهای خفقان رژیم ستم شاهی به عنوان طلبه‌ای مؤمن و متعهد و مقلد امام همواره گوش به فرمان امام رحمه الله به مبارزه با دستگاه ظلم و جور طاغوت می‌پرداختند و اعلامیه‌ها و پیام‌های امام رحمه الله را در بین مردم خصوصا جوانان منتشر و در تجمعات و راهپیمایی‌ها حضوری مستمر و فعال داشتند. به طوری كه بارها توسط مامورین ساواك تحت تعقیب قرار می‌گرفتند ولی هر بار مصمم‌تر از پیش راه نورانی خود را ادامه می‌دادند. ایشان همچنین پس از پیروزی انقلاب اسلامی در اطاعت از فرمان امام راحل در نهادهای مختلف انقلابی همچون كمیته انقلاب اسلامی و جهاد سازندگی حضوری فعال و مثمر ثمر داشته و هم دوش نیروهای انقلاب خدمات شایانی را در جهت تحكیم پایه‌ها و در پیشبرد اهداف انقلاب ارائه نمودند. شهید بزرگوار با شروع جنگ تحمیلی به عنوان مبلغی مؤثر در ترویج تفكر بسیجی در تشویق و ترغیب جوانان و اعزام بسیجیان به سوی جبهه‌های حق علیه باطل نقش به سزایی ایفا نمودند و خود نیز فعالانه به عنوان یك بسیجی رزمنده همراه سایر بسیجیان جان بر كف بارها به جبهه اعزام و در عملیات‌های متعددی حضور چشمگیر داشتند. شهید كشوری علاوه بر تبلیغ شریعت دینی، در بعد سازندگی نیز فعالیتی حقیقتا چشمگیر و مستمر داشتند. به طوری كه با تنها دستگاه بلدوزری كه از طرف استانداری استان جهت عمران و آبادانی منطقه محروم پاپی در اختیار ایشان قرار داده بودند اكثر راه‌های ارتباطی روستایی عشایری منطقه را كه بالغ بر 300 كیلومتر می‌باشد جاده شكافی و احداث نمودند و مردم آن منطقه كه تا قبل از انقلاب هیچ گونه راه عبور و مروری نداشتند و می‌بایست ساعت‌ها با پای پیاده مسافت زیادی را جهت رفع احتیاجات خود تا شهر خرم آباد طی نمایند در طول این چند سال به همت آن شهید از این نعمت برخوردار شدند. شهید والامقام كشوری علم را در دوران طلبگی توام با ایمان و اعتقاد به اسلام عزیز و امامت و ولایت فرا می‌گرفتند و همواره معتقد بودند كه ولایت فقیه ركن اصلی حكومت اسلامی و ولی فقیه جانشین برحق پیامبر و ائمه اطهار در زمان غیبت امام زمان (عج) است و همواره حامی و پشتیبان ولایت فقیه در تمام صحنه‌ها و گوش بفرمان مقتدای خود حضرت امام راحل و ولی خود آیت الله العظمی خامنه‌ای بودند. در زهد وتقوا و ساده زیستی و صبر و مقاومت در برابر مشكلات و ناملایمات و بی توجهی به امور دنیوی الگو و سرمشق همگان بودند و عشق و ایثار و فداكاری و خدمت به مردم را سرلوحه امورات خود قرار می‌دادند و همواره توصیه می‌نمودند كه حب دنیا نداشته باشید كه دینا فناپذیر ست بلكه حب به خدا و فرامین الهی و ائمه اطهار را در دل خود جای دهید. به نماز اول وقت توصیه مؤكد داشتند و خود همواره نماز را در اول وقت بجا می‌آوردند. به مستحبات اهمیت فراوان می‌دادند و مقید به نماز شب بودند. همیشه با وضو و دائم الذكر بودند صله رحم را به جا می‌آوردند و به همۀ اقوام و دوستان حتی در جاهای دور سركشی می‌كردند. مقید به برگزاری مجالس عزاداری سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین علیه السلام و نوحه خوان و سخنران این مجالس بودند.
و سرانجام آن روحانی جلیل القدر در ظهر روز پنجشنبه (مورخ 23/2/78) 26 محرم الحرام سال 1420 در حین اقامۀ نماز جماعت در زندان مركزی خرم آباد توسط عده‌ای از افراد شرور و محارب با خدا و منافق صفت همانند مولایش حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرق مباركش با شلیك گلوله‌ای شكافته و خونین شد و به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد. (1)
پی‌نوشــــــــــــت‌ها:
1. جمهوری اسلامی، 19/2/1379.